look out for me.

baltimore liep wat door het bos. Zijn klauwen raakten ritmiscg de grond en af en teo keek hij rond met zijn zwart/geele ogen. Takjes kraakten als hij erover heen liep. Hij schudde zijn bos haar uit en gromde een beetje. Zijn staart ging langzaam heen en weer en het pluimpje aan het einde zijn van staart hing naar benden. Baltimore rook een ander. Hij bromde wat en keek rond in de omgeving. Zijn lippen omhoog en zijn tanden goed zichtbaar. Meestal schrok dat de dieren al af. Het brommende geluid was goed te horen en baltimore liep op het gekraak en de geur af. het dier rende weg en baltimore sprong er achter aan. Hij pakte het bij de nek en beetj de ader door, die de dood veroorzaakte. het was een hert. rustig ging hij erbij liggen en at hij het dier rustig op.

Kiara zat achter een hert aan maar voordat ze het wist had een leeuw hem gepakt en gedood. Ze had al 2 dagen niets gegeten en nu had een leeuw voor haar neus haar eten gedood en was het al aan het op eten. Kiara begon te brullen. Ze liep op de leeuw af "Hallo dat was mijn prooi." Ze keek de leeuw woest aan en wilde hem eigenlijk aanvallen. Ze sloeg met haar staart de vliegen van haar weg.

Baltimore keek op naar een leeuwin die hem wat boos aankeek. Hij ruskte nog een stuk vlees los en gaf toen pas antwoord. 'Voortaan maar wat sneller zijn he, ik hou wel wat over' Hij at er nog een klein beetje van en stond toen of. het was een leeuwin, dat kon geen kwaad om daar het vertrouwen van te winnen. even aardig doen kon dus ook geen kwaat. hij ziwpet met zijn staart heen en weer 'En wat is de naam van deze jonge leeuwin, als ik vregen mag?' Vroeg hij met een valse gedachte hij liep ee rondje om het kadaver en ging er toen naast liggen. Hij keek op naar de leeuwin en knikte 'Nou moet je het nou nog of niet?' zijn staart schraapte over de grond en het zand werdt weg geveegt. De blaadjes die daar lagen kraaken en waaiden een beetje weg.

Kiara bleef de leeuw boos aan kijken tot dat hij zei dat hij wel eten voor haar overliet. Ze keek hoe hij at op eens stond hij op. Hij wilde graag de naam weten van haar. "Ik heet Kiara en jij?" Ze keek naar hem hoe hij een rondje om het kadaver liep en er naast ging liggen. Hij keek haar aan en knikte ze zei moet je nou nog of niet. Ze liep naar het kadavar en begon er van te eten. Dit deed haar goed om weer te eten. Ze hield de leeuw goed in de gaten terwijl ze at.

Baltimore keek naar de leeuwin toen ze aan het eten begon. Hij was even stil en gaf daarna antwoord 'baltimore, zeg maar balt' Hij elgde zijn kop op zijn poten en keek de leeuwin aan 'ben je hier nieuw?? m ik heb je nog nooit gezien hier' vroeg hij kalm aan haar. hij wist dat de meeste leeuwinnen en leuk vonden dat andere interresse in hen toonden. en dat deed hij maar als de beste, jarenlang met vrouwtjes omgaan. dat was de kunst. een buitenstaander zou het echt even zomaar lukken tien vrouwtjes te versieren als het nodig was. Hij ging op zijn andere zij liggen en wachte op een reacite van kiara. 'leuke naam trouwens' het was ene laate reactie, maar beter laat en realxt dan overspannen en vroeg.

Kiara keek even op toen Baltimore zijn naam zei gelukkig mocht ze Balt zeggen. "Wat een aparte naam zeg. Ja ik ben hier best nu ik ben hier nu 2 dagen en heb dus ook 2 dagen niet gegeten," Ze keek nog even naar Balt en begon daarna weer te eten. Hij was erg rustig hij ging zelfs nu op zijn zei liggen. TErwijl hij op zijn zij lag zei hij dat ze een leuke naam had. Kiara likte haar bek af."Dank je ik vind hem zelf niet zo heel erg leuk."

Baltimore knikte 'zeker apart, maar dat hoort gewoon bij een alfa' zei hij kalm hij keek haar aan en luisterde naar de rest wat ze te vertellen had. 'Als je nou zo'n hoger heb kun je beter naar de drinkplaats gaan , daar is eten en overvloed. Hier in het bos of wat, zul je haast niks vinden. uitgezondert dit hert dan' Hij girjnste 'achja, iederen vins zijn eigen naam meestal niet zo leuk' hij strekte zich uit en ging weer op zijn zij liggen. 'als je niet meer hoeft, dan laat je het maar liggen. ik vang meestal egwoon. ookal heb ik geen honger' Hij stopte even 'net zo als deze keer'Zei hij kalm. Hij zag wel wat in kiara. nouja echt partner mischien nog niet, balt hechte zich niet zo snel. In de roedel zou ze geen kwaat kunnen, En zo leek hem geen goedzakje of slap, intendeel zelfs. Ze leek hem juist sterk, en slim. Hij grijnste even vals bij de gedachte. De roedel moest toch echt groeien.

Kiara luisterde aandachtig naar Balt toen hij vertelde waar ze het beste kon jagen. "Okee dat is handig om te weten. Maar ik had die hert echt wel gevangen hoor als jij er niet tussen kwam." Ze keek hoe hij zich uitrekte en weer op zijn zij ging liggen. Ze vond het fijn wat hij zei dat als ze niet meer hoefte mocht ze het laten liggen. "Ik heb twee dagen niet gegeten dus wat denk je dat ik geen honger heb?" Ze keek heme een beetje argoant aan. "En waarom vang je voor de lol dat is toch zonde van het eten?" Ze zag hem even vals grijnzen. "Waarom grijns je zo vals?" Ze keek hem een beetje boos aan.

"ik zeg toch ook niet dat je dat niet zou hebben gedaan of wel?'zei hij rustig tegen haar. hij bekeek haar even en hoorde haar volgende reactie alweer. 'nou weet ik veel, ik weet niet hoe groot jou maag is' Hij keek naar haar op en grijnste. 'Waarom ik zo vals grijns, mischien ik dat wel gewoon' Hij knikte nar haar en stond op. Hij schudde zich uit en ging weer zitten. Hij bekeek haar nogmaals 'stevige bouw, gespiert. Sterk dus. Komt voor zichzefl op' hij zei het allemaal zachtjes mischien nét hoorbaar al had hij dat zelf niet eens door. hij keek haar aan en zei kalm 'hmm, ik heb mischien tijdelijk wel een plekje als beta voor je, je lijkt me zeer geschikt en al doe je het goed, zit het alfa zijn er voor jouw mischien ook wel in, Ik bedoel als je het wilt natuurlijk'Zei hij beleefd tegen haar. Hij likte zijn poten af en poetste zijn bek af die onder het bloed zat van het hert.

Kiara ging gewoon door met eten. Van twee dagen reizen had ze echt honger gekregen. Ze luisterde wel naar Balt maar trok er niet zo veel van aan. Vanuit haar ooghoeken zag ze dat hij haar nogmaals bekeek. Ze keek even op hij keek aan aan en zei dat hij wel een plekje had voor haar als beta of misschien wel zelfs een alfa. Kiara dacht al bij haar zelf o daar gaan we weer nog een leeuw die dat van me wilt. Hij begon zijn poten af te likken en poetste zijn bek schoon. Kiara had nu wel genoeg gegeten en ging liggen. Ze begon net zoals Balt haar poten af te likken en haar bek te poetsten.

Baltimore knikte af en toe. 'je mag best reageren hoor, ik vraag het dan ook alleen maar. als je niet wil dan is het ook goed' blijbaar had ze genoeg op want ze ging liggen. Hij likte zijn poten nogmaals af en zuchte. 'Ik snap neit waarom je nioet bij je ouders bbent gebleven, of hebben ze je verstoten?' vroeg hij kalm aan haar.Mischien wist ze het niet,maar hij had haar al lang door. Hij at het laatste beetje van het dier op en liet het verder maar liggen voor de andere dieren. Hij ging weer liggen en legde zijn hoofd neer. Hij was wel benieuwd naar de reactie van haar 'Had je het niet meer naar je zin, kan ik begrijpen hoor. Veelste veel regels' zei hij met een grijns op zijn gezicht. Nog steets zwiepte zijn staart heen en weer en en geeuwde even.

Kiara keek Balt aan toen hij zei dat ze best mocht reageren maar het niet perse hoefte. Ze schrok toen hij zei waarom ze niet bij haar ouders was gebleven en of ze haar verstoten hadden. "Waar heb je het over?" Ze probeerde er om heen te praten en te doen als of ze niet wist waar hij het over had. Ze zag hem op staan en nog een beetje van het hert op en liet de rest liggen. Hij ging weer liggen en legte zijn hoofd neer. Hij wist blijkbaar erg goed wie ze was. Leek ze dan zo erg op haar ouders dacht ze bij haar zelf. Ze schrok weer toen hij zei dat ze het niet meer naar de zin had en dat er veelste veel regels enzo en dat zei hij met een grijns op zijn gezicht. "Waar heb je het toch steeds over. Ik begrijp je echt neit." Ze beleef doen alsof ze het niet wist waar hij het over had.

hij grijnste 'waar ik het over heb??, over jouw en je ouders' Hij stopte even 'Maaja als jet het zo graag wil verbergen dat doe je dat maar'Hij schudde zijn hoofd en grijnste. 'ik neem je niks kwalijk en ik zal het ook niet door vertellen. Al merk je het toch zo.' Hij keek dr aan en grijnste . 'maar mag ik nog antwoord op mijn vraag, jah ik weet het . Maar ik hou van zekerheid' Hij strekte zich nogmaals uit en stond op. hij liep naar een rots en sprong daar boven op. Ík ken een plek, mischien is dat ook wel wat voor jouw' Boven op de grots ging hij zitten en hij keek haar aan. 'maar dan moet je wel willen, in de te komen' zijn staart schuurde over de rots en een kras geluidje hoorde je vaagjes. een paar vogels vlogen weg uit de boven en getwiet en krakende blaadjes waren te horen. de windt waaide zachtjes door het bos heen.

"Wat weet je van mijn ouders?" Ze keek hem aan en wilde toch wel weten wat hij allemaal wist van haar en haar ouders. Ze keek hem aan. Hij wilde antwoord weten op zijn vraag of ze in zijn roedel wilde."Ehum ik weet het niet hoor waarschijnlijk wil je het alleen vanwege mijn afkomst." Hij sprong boven op een rots en ging daar zitten te kijken naar haar. Ze zag de vogels weg vlieg omdat hij daar ging zitten. Ze keek hem aan en wachten op antwoord.

'wat ik van jouw ouders weet??, nou ik vindt ze slap en veelste goed, veelste sterk, en veelste saai. maar ieder zijn eigen mening' Zei hij kalm tegen haar. Zijn oren draaiden af en toe om de geluiden op te vangen. Hij zag een paar muizen weg duiken onder een paar rotsblokken en richte zich weer op kiara 'nee ik kijk niet naar afkomst, ik kijk naar karkater en bouw. ik kijk of leeuwen geschikt zijn, edus niet op afkomst. voor het zelfdegeld heb je staks zo'n slappeling, nou daar zit ik dus echt niet op te wachten hoor. Zulkde leeuwen mopet ik echt niet in mijn kudde hebben.'Hij grijnste even 'je mag er best over na denken,en als je het weeet kom je maar naar mij toe. Of je moet je antwoord nu al weten' Hij keek op naar een hert die lang rende. 'Die durft' Zei hij zacht. 'wat ik natuurlijk wel het liefste heb, zeker van jouw wil ik het graag snel weten, en nee...dat ligt niet aan je afkomst of wat dan ook' Hij ging liggen en likte zijn poten weer af. Ze zaten nog steets helemaal onder het bloed en hij kreeg het amper weg. ach het zou er wel afslijten.

Kiara was blij dat hij dus blijkbaar niet wist dat Simba en Nala haar ouders waren. Ze zuchten even opgelucht. Haar oren hielden de hele omgeving in de gaten. Toen Balt weer begon te praten gingen haar oren weer richting hem. Hij keek dus niet naar haar afkomst maar naar karkter en bouw. Kiara wist niet wat ze moest doen want ze had eerder nog een leeuw ontmoet die haar graag af alfawijfje wilde hebben. Gelukkig wilde hij niet gelijk een antwoord hebben ze mocht er nog over nadenken. Hij wilde het alleen wel snel weten en niet vanwege haar afkomst zei hij. Net als Balt zag ze het hert die wilde blijkbaar dood maar ja ze had al gegeten dus geen honger meer. Kiara ging zitten en maakte haar snuit schoon van het bloed.

Baltimore grijnste hij zag haar nadenken en rekte zich uit. 'weetje, ik denk dat ik maar eens ga, roep me gerust als je wilt' Hij bromde wat en stond op. Hioj sprong van de rots af en liep naar kiara. 'ik zie je vast nog wel eens, kiara' Hij knikte charmant naar haar en liep verder. Als ze zou willen zou ze mee mogen lopen, zo niet dan keek ze maar wat ze deed. Hij liep zijn weg toch wel. hij schudde zijn haren uit en en versnelde zijn passen. Hij rende het bos door, opzoek naar de uitgang. Hij rende op het licht af en ging daar weer lopen, hij keek wel wat ze zou gaan zeggen. Beter goed nagedacht dan overhaast vondt hij altijd maar. Hij ging ergens onder een boom liggen en keek naar de omgeving. Hij genoot van de zon en had een oog dicht.

Kiara werd helemaal gek van de leeuwen ze wilde haar vast alleen maar omdat ze de dochter van was. Het was zo irritant ze wilde vrijheid hebben. Ze merkte dat Balt op haar af kwam lopen hij knikte charmant naar der en liep toen weg. Ze besloot een stuk mee te lopen. Ze had er over nagedacht maar de andere leeuw had haar toch een beetje veroverd die ving speciaal voor haar een zebra. "Ehum Balt." Ze hoopte dat hij niet boos op haar zou worden.

Balt opende zijn ogen van Kiara. Hij keek naar dr op en rekte zich uit 'Wat is er?' vroeg hij kalm aan haar, zijn gevoel zij hem dat ze niet in de groep wou en hij begon al wat vals te grijnzen. 'laat me raden, je wilt liever bij een ander zijn ??' Vroeg hij vals. 'dat kan ook, maakt mij niet uit'zei hij kalm en hij legde zijn hoofd weer neer, hij sloot zijn ogen maar zijn oren bleven gespitst. Hij sliep niet en luisterde naar Kiara. (inpsloos)

Kiara keek hoe hij zich uitrekte en vroeg wat er was. "Ehum.. Ik heb ook nog een andere leeuw ontmoet en hij wil me in zijn roedel hebben." Blijkbaar pikte hij het niet helemaal want hij begon vals te praten tegen haar. Het valse gepraat van Balt pikte ze niet helemaal. Ze hoefte maar weinig te hebben en ze werd boos. In dit geval was dat dus zo. Ze haalde keihard naar hem uit. "Jij hoeft niet zo vals tegen met te praten." Ze werd echt boos.

Balt stootte de klauw van Kiara weg. 'puh, omdat je zo'n konings kindje bent?? nou weetje ik kies zelf wel tegen wie ik zo praat en dat is deze keer su blijkbaar tegen jouw!' Hij greep met zijn klauw naar haar hoofd om die eens lekker door elkaar te schudden. 'Jij met je liefdes levendje, ik heb je echt wel door hoor. dochter van simba en nala!, je bent even zwak als je ouders'Gromde hij boos naar haar. Hij sprong op een rots en trok zijn lippen op. Zijn scherpe en grote hoek tanden waren goed zichtbaar. Daar wou je niet door gebeten worden, dat kon je al weten als je er naar keek. nogmaals haalde hij naar haar uit 'echt, véél te zwak. ik hoef je nog geen eens meer in de groep, ga maar naar je liefie toe' katte hij haar af.

Kiara pikte het gewoon niet van Balt hoe hij deed. Ze liep naar hem toe maar voor ze het wist had Balt haar hoofd tussen zijn klauwen. Hij begon over haar liefdesleventje. "Ik heb geen liefdesleven. En wat is er mis dat ik de dochter van hun ben. En ik ben niet zwak." Hij liet haar wil los en sprong op een rots. Hij liet zijn tanden zien maar daar raakte Kiara niet van onder de indruk. Net als hem liet ze haar tanden zien. Hij haalde weer uit naar haar deze keer ontweek ze hem gelukkig. "Ik heb geen liefje."Ze keek hem heel erg vals aan.

Baltimore grijnste vals 'nee natuurlijk niet, verzwijg het maar' Hij bromde naar dr en psong van de rots. 'weetje , ik ga me tijd niet aan jouw verdoen'hij klauwde nogmaals naar dr en ging weg 'Ik kom je vast nog eens tegen' riep hij haar na. na een tijdje was hij verdwenen tussen de bomen en kiara zou hem niet meer kunnen vinden. Hij sprong weer ergens op een rots en ging daar liggen slapen in de schaduw van een boom, waar het lekker verkoelt was. hij dacht aa zijn groep die later heel groot zou worden. hij had al iemadn in de groep, een leeuwin. Nu nog meer en mischienwelpen klrijgen en de groep zou snel groeien.

Flame rende zo hard haar benen haar konden dragen over de paden. Ze had twee verschillende dieren geroken. Nouja .. verschillend niet, het waren de zelfde soort dieren. Leeuwen .. Flame rende iets sneller en keek of ze al een levend dier zag. Ze kwam al gauw Kiara tegen, en zag dat de leeuw net weg ging. 'Uhm.. Hallo pardon..' zei Flame een beetje dominant. 'Gaat alles wel goed hier?' vroeg ze en ze ging op haar gat zitten. Ze keek Kiara met vragende ogen aan. De zon stond laag dus zou hij zo wel onder gaan. De leeuw die weg was gelopen, leek Flame niet zo heel erg aardig ..