I'm hungry

Kiara moest erg lachen hij draaide er een beetje omheen. ”Ja dat heb je echt gezegd misschien moet je de volgende keer wachten tot dat ik echt slaap.” Kiara luisterde naar wat hij over haar zei dat ze speciaal was omdat ze tegen hem in durfde te gaan. Hij nam haar oor vast en speelde er wat mee. Al snel liet hij los en ging op zijn rug liggen. Hij wist het van Baltimore dat die haar ook een aanbod had gedaan ze zuchten even. ”Ja dat klopt maar hij ging 2 keer naar me uit halen dus was mijn keuze erg makkelijk.” Hij bleef speels op zijn rug liggen. Kiara sprong in 1 keer boven op hem zijn nek lag tussen haar voorpoten en ze keek hem speels aan.

"Je hoeft niet te slapen hoor. Nu mag ik dat ook zeggen." Zei hij plagerig. Hij keek haar nog steeds uitdagend aan. "Dus je hebt het niet alleen voor mij gedaan? Ook omdat hij naar je uithaalde. Die gaat daar nog spijt van krijgen." Zei hij een beetje plagend. Hij zag haar springen en voelde haar voorpoten rond zijn nek. Hij keek haar verbaasd en vragend aan. Hij gooide zijn voorpoten rond haar schouder en gaf haar snel een lik op haar neus. Toen rolde hij opzij zodat zij op de grond lag en hij boven haar stond. "Nu ik hoogste zijn." Zei hij speels. Hij hijgde een beetje want het werd warmer. Langzaam zette hij zijn achterpoten netjes langs haar. Daarna ging hij een stukje op haar liggen. "Probeer nu maar eens weg te komen." Zei hij lachend. Hij was een stuk zwaarder dan haar door zijn grote en omdat hij een mannetje was. Zou ze sterk genoeg zijn om onder hem uit te komen? Hij zou het wel gaan merken.

”waarom zeg je het dan nu niet?” Ze keek hem met twinkeling in haar ogen aan. ”Dat heb je mis tuurlijk heb ik het ook voor jou gedaan. Jij ving tenminste een zebra voor me dat deed die ander niet.” Toen ze hem tussen haar voorpoten had werd ze erg verrast door hem. Hij deed zijn voorpoten om haar schouders en gaf zelfs een lik. Door dat ze zo verrast werd kon hij makkelijk de rollen omdraaien. Voor ze het wist lag zij onder en stond hij boven haar. Ze merkte dat hij van de warmte begon te hijgen. Hij zetten langzaam zijn achterpoten naast haar neer en ging liggen. Ze moest nu maar eens proberen weg te komen. Hij was best zwaar op haar buik. Ze lag nog steeds op haar rug en bedacht een plannetje om los te komen. Al snel had ze een plannetje. Ze gooide haar voorpoten om zijn nek en gaf hem een lik over zijn hoofd. Ze hoopte dat hij zo afgeleid was dat ze snel onder hem vandaan kon springen.

"Dus ik ben alleen goed voor voedsel? Nou ook voor andere dingen hoor." Zei hij plagend. "Jij bent de mooiste dame die ik ooit heb gezien." Zei hij daarna. Hij zag hoe verrast ze was geweest maar had het genegeerd. Toen hij op haar lag voelde hij haar poten en keek hij verbaasd op. Voor hij het wist kreeg hij een lik en wist hij even niet wat doen waardoor Kiara kon wegglippen. "Hé dat is niet eerlijk. Ik was afgeleid..." ZEi hij met een plagerig pruillipje. Hij gaf het op en ging langzaam liggen. "Ik geef het op. Jij bent te snel en het is te warm om te lopen." Zei hij half huigend. Hij ging op zijn zij liggen en keek voor zich. "We zouden de geheime gebieden eens moeten bezoeken. Deze zijn perfect voor veschillende dingen. Er schijnt zelfs een plek te zijn voor welpen groot te brengen. Die moeten we zeker gaan nakijken of er niet te gevaarlijke dingen zijn." Zei hij toen half zakelijk. Zijn oren stonden ontspannen en zijn ogen half dicht. Kiara moest weten dat dat een zeer belangrijke plek zou gaan worden voor de roedel die ze hadden. Toon kun andere mannetjes verdragen maar ze moesten niet te veel uitproberen dat kon hij niet lijden.

Kiara schrok even dat Toon het verkeerd opvatten. ”Nee zo bedoel ik het niet. Ik weet dat je meer kan.” Ze voelde zich nu erg schuldig vanwege haar opmerking over de zebra. Gelukkig kreeg ze weer een beetje troost toen hij zei dat ze de mooiste dame was die hij had gezien. Kiara werd een beetje verlegen er van. Toen ze onder hem vandaan kwam zei die dat hij afgeleid was. ”Ja dan moet je zorgen dat je niet af te leiden bent meneertje. En toen jij mij op de grond kreeg leiden jij me ook af.” Ze moest erg lachen toen hij zei dat ze te snel voor hem was. ”Het is inderdaad erg warm.” Ze liep naar de schaduw en ging daar zitten. Ze keek naar Toon die op zijn zij was gaan liggen. Toon vond dat ze maar eens de geheime plekken moesten gaan onderzoeken. ”Ja dat is een goed idee maar kunnen we dan niet beter gaan lopen als de zon ondergaat dan is het minder warm.